Vandaag heb ik een leuke opdracht ontvangen van een familie uit Vlaardingen. Ze wonen in de wijk waar ik onlangs 3 grote stenen sculpturen heb geplaatst en naar aanleiding daarvan rees de vraag of ik iets voor hen zou willen maken voor in huis. Iets wat geen 10.00 kg weegt, maar gewoon iets kleins. Dan is natuurlijk mijn vraag, willen jullie het in hout of steen? Nou, eigenlijk steen, maar omdat Wim in een timmerfabriek zijn carriere is begonnen en daar nu nog steeds werkt, alleen nu als werkvoorbereider, leek het ze wel leuk om een houten sculptuur te laten maken. Dat is tenminste ook niet zo zwaar.

Toch bleef het aan ze knagen en de twijfel bleef bestaan, we willen toch eigenlijk wel steen, dat vinden we toch wel mooier. Maar na een bezoek aan mijn werkplaats heb ik een suggestie geopperd die deze beide wensen voor hen kon laten uitkomen. Wat als ik nu een sculptuur maak in een stuk versteend hout? Dat is dus steen, maar met het uiterlijk van hout. Die optie was bij hen nog niet opgekomen en ze hoefde daar ook niet lang over na te denken, want dat was voor hun 2 vliegen in 1 klap.

Gelukkig had ik een stuk versteend hout staan dat hen ook nog aansprak. Dit heb ik dus als basis gebruikt om daarin een schets ontwerp te maken.

Schetsontwerp voor een sculptuur van versteend hout l Beeldhouwer Jan-Carel Koster

versteend hout heeft wel een nadeel, het is moeilijk om in te hakken, want het is ontzettend hard materiaal, (harder dan graniet). Nu vind ik dat wel weer een uitdaging, maar er is nog een ander nadelig effect in dat versteende hout. Het werkt niet als gewoon steen. Het grappige is, dat ik het beeldhouwen geleerd heb in hout, ik weet dan ook precies hoe hout in elkaar zit en hoe je dit het beste kan bewerken. Steen daarentegen heeft een geheel andere bewerkingswijze omdat steen geen nerven heeft en geen specifieke richting heeft waarin je moet hakken. Dit in tegenstelling tot hout die dit wel heeft. Na het hakken in dit versteende hout blijkt dat de nerven nog gewoon aanwezig zijn en dat je wel degelijk te maken krijgt met het feit welke kant je op moet hakken. nu komt mijn kennis voor het houtbewerken in steen ook van pas en kan ik dit gebruiken om wat gemakkelijker in het stuk ‘steen’ te hakken.

Nu ik hier even snel een kleine opzet heb gemaakt merk ik wel goed dat het erg hard is en daardoor moeizaam werkt, maar dat maakt de uitdaging alleen maar leuker. Volgende week ga ik er volledig mee aan het werk, het is niet zo groot en hoop het dus redelijk vlot te kunnen afwerken.

De afwerking die ik hier wil hanteren is net als ik vaak doe, namelijk een gedeelte polijsten. Ik wil namelijk de natuurlijke uitstraling van het hout bewaren zoals je op de schets duidelijk kan zien. Dan wil ik ook een gedeelte bewaren waarin je de beitelstreken kan herkennen. Als laatste zal het gepolijste onderwerp mooi contrasteren tegen deze 2 ruwere achtergronden en zullen de vele verschillende kleuren in de gepolijste gedeelten goed tot hun recht komen.

Stuk versteend hout waarin de nerven van het hout nog duidelijk zichtbaar zijn.

Nog even over het ontwerp zelf; het is een geheel abstracte vormgeving waarbij er veel symboliek verborgen zit in elk klein detail.

De omschrijving zoals ik deze samen met de schets aan de familie heb gezonden ter goedkeuring:

Deze sculptuur moet het leven van  het betreffende gezin symboliseren.

Eerst begin ik even bij het materiaal; wat ik wil gebruiken  is een stuk versteend hout dat al miljoenen jaren oud is. Het hout is als vanzelfsprekend symbolisch voor het arbeidsproces dat Wim heeft doorgemaakt in de timmerfabriek, immers Wim is ook onderaan begonnen en is langzaam gegroeid in het bedrijf. Zo gaat het ook met het versteningsproces  van hout.

In deze ‘steen’ wil ik gedeelten laten bestaan zoals ze nu zijn, maar vanuit die ‘oudheid’ wil ik symbolisch jullie gezin weergeven en laten ontstaan in een abstracte vorm.

Onderin de ‘steen’ zie je op de schets een figuur ontplooien vanuit een soort van driehoek met middenin de 4^e hoek. Deze 3 hoeken symboliseren jullie 3 met later als 4^e hoek jullie schoonzoon. De buitenste 3 punten kan je via de lijnen volgen naar het andere punt, maar naar welk punt je ook toegaat, elke lijn is weer terug te voeren naar het middelpunt. En dit middelpunt is de basis van jullie gezin. Van hieruit is alles ontstaan. Hoeveel en hoever jullie ook reizen, altijd kom je weer bij jullie basis terug (jullie gezin).

Vanuit die basis,  “jullie schooltijd”, toen jullie elkaar hebben leren kennen, is er iets moois tussen jullie beiden opgebloeid van waaruit alles is ontstaan en van waaruit jullie je leven hebben opgebouwd.

Vandaar de 4 ontvouwende figuren, met de 2 bovenste figuren die ik als Wim en Gerda zie, en de 2 kleinste als jullie dochter met erachter daaraan vast jullie schoonzoon. In alle figuren zit een draaiing verwerkt waarbij je kunt constateren dat de bovenste 2 figuren dezelfde kant op draaien en de onderste een andere richting opdraait. Die draaiing zie je veel terug in mijn werk omdat dit voor mij de loop van het leven symboliseert. Het is gebaseerd op de Fibonacci spiraal die verband houd met de gulden snede, (ieder probeert overigens zijn levensloop naar eigen inzicht zo perfect mogelijk te leven, of dit nu lukt of niet). Ik zie het als een oneindige levensspiraal die continu blijft doorgaan. Het verschil in draairichting betekent dat Wim en Gerda hun eigen richting in het leven hebben gekozen, maar de ‘kinderen’ samen hun eigen weg kiezen. Toch is alles terug te voeren naar het begin, naar het centrum van waaruit alles is ontstaan, jullie begin tijdens jullie eerste ontmoeting.

Bovenin eindigen de figuren als een soort van bal, weliswaar met verschillende draairichtingen, maar deze balvormige figuren zijn tevens terug te voeren naar veel van jullie activiteiten die jullie ondernemen, namelijk het voetbal. Toen ik begon met schetsen ontstond dit ontwerp namelijk tijdens het tekenen van 3 ballen (de voetballen). Ik wilde lijnen tekenen vanuit die ballen die snelheid/actie moeten verbeelden. Want niet alleen voetballen, maar ook hardrennen is iets wat een belangrijk ding is voor Wim. Waarbij het voetbal weer een gezamenlijk iets is.

Al met al zijn jullie samen erg actief en vormen daarom een mooi bruisend gezin waarin ik actie en bloei (groei) speciaal tot uitdrukking wilde laten komen in een ‘steen’ die als bron van jullie gezin mag worden gezien.

 

Na het lezen van deze omschrijving en het zien van de schets heeft de familie de schets in de huiskamer geplaatst om het op ze in te kunnen laten werken, want mooi vonden ze het …. (gelukkig) …… 🙂    In de tussentijd hebben ze mij de opdracht gegeven om de sculptuur uit te werken in dit prachtige stukje versteende hout. En net zoals elke opdracht, of deze nu groot is of een kleine zoals deze, ik ga weer mijn uiterste best doen om ook deze mensen een prachtig kleine sculptuur te kunnen leveren waarin hun familie / gezin wordt verbeeld.

De eerste opzet voor deze sculptuur in het versteende hout.

Voel je vrij om een reactie te plaatsen in onderstaand venster.