Sculptuur gemaakt door MD beeldhouwer Jan-Carel Koster in opdracht van Waterweg Wonen tbv de Hoofdstedenbuurt Vlaardingen.
UITLEG:
Dit beeldhouwwerk is gemaakt in Diabas, een prachtige harde donkergroen steen. De sculptuur staat onderaan de Wenen flat gelegen aan de Parijslaan in Vlaardingen. Deze sculptuur gaat over Wenen en Parijs met hierin enkele bekende herkenningspunten van vooral Wenen. De sculptuur staat direct op de grond in het gras, zodat de bezoeker op ooghoogte zich geïdentificeerd kan voelen met de sculptuur en zijn verhaal en gemakkelijk aangeraakt kan worden.
Oorlogen:
Wanneer je wat dieper in de geschiedenis van Wenen duikt, dan zie je er al snel een paar belangrijke details uit schieten zoals onder andere de vele verschillende oorlogen en revoluties. Waaronder de grootste en laatst gewonnen veldslag van Napoleon, “De Wagram” in 1809. En de “Kristalnacht” in 1938 waarbij bijna alle synagogen in Wenen werden vernietigd. Terugdenkend aan Napoleon; de sculptuur staat naast de Parijslaan, onder de Wenen flat. De link tussen Parijs en Wenen is juist de grootste Veldslag die tussen deze 2 volkeren plaatsvond. Een verwijzing hiernaar is te vinden in Parijs zelf, hier zijn de “Avenue de Wagram”, “Place de Wagram” en het metrostation “Wagram” naar deze veldslag vernoemd. De veldslag vond net onder Wenen plaats vandaar dat het beeldhouwwerk onderaan de Wenen flat zijn plek heeft gekregen. Terugkomend op de oorlogen in het algemeen die Wenen heeft meegemaakt, heb ik links bovenin een uitstekend deel een mooie organisch einde aan de sculptuur gemaakt die ons aan een “lans” of “speer” moet doen laten denken.
Muziek:
Maar naar mijn beleving is het vooral de muziek die de boventoon voert in Wenen. Denk hierbij alleen maar eens aan de componisten Mozart, Beethoven, Strauss enzovoort, zij hebben hier gewoond en gewerkt. Herkenningspunten in de sculptuur zijn de vorm van de Harp, maar ook de krullen die doen denken aan de pijpenkrullen die men destijds als pruik droegen. De harp vorm loopt vloeiend door in deze zogenaamde krullen, maar doen tevens denken aan orgelpijlen die destijds veelvuldig werden gebruikt, ook vanwege geloofsovertuigingen. Beide aspecten zijn in de sculptuur terug te vinden.