SCULPTUUR LONDENWEG VLAARDINGEN.
Gemaakt in opdracht van Waterweg Wonen door MD beeldhouwer Jan-Carel Koster in Dolomiet.
Formaat: H. 3.50 x 4.00 x 4.00 mtr.
DE UITLEG:
Het 1e en tevens grootste beeldhouwwerk is geplaatst op de plek waar men de wijk binnenkomt en waar de sculptuur goed zichtbaar is, ook voor niet bewoners die de weg inslaan om naar het gezondheidscentrum te gaan bijvoorbeeld. Het is op de hoek Kopenhagenweg, afslag Londenweg, Bernweg.
De gedachte achter deze sculptuur laat een klein stukje geschiedenis van de wijk “Holy” en Londen zien in een 3½ meter hoge rots waarin met de hand een beeldhouwwerk is vervaardigd. De beeltenis heeft de volgende achtergrond;
Omdat de locatie waar het beeld komt te staan een soort toegangsweg tot de wijk heb ik dit symbolisch verbeeldt door de toegangspoort van het “Kasteel Holy” fragmentarisch weer te geven met daarachter het klokgedeelte van de Big Ben in Londen. Deze klok geeft symbolisch onze tegenwoordige tijd weer maar heeft ook een verwijzing naar de verleden tijd doordat de stand van de wijzers exact de hoek verbeelden van die van Vlaardingen – Greenwich en de 0 meridiaan. Greenwich is namelijk een stadsdeel van Londen waar de 0-meridiaan (de tijdslijn) doorheen loopt. Vroeger liep dit 0 punt door vele andere steden zoals Parijs, Madrid, Rome, Kopenhagen, Jeruzalem en St. Pietersburg. Maar uiteindelijk is in 1884 beslist op internationaal niveau, om de 0-lijn door Greenwicht te laten lopen. In Nederland leven wij in de Tijdzone +1 GMT, dus + 1 uur Greenwich Mean Time en dat komt neer op 14.05 + 1 uur =15.05 uur.
Deze verwijzing naar de tijd vind ik belangrijk om de mensen eens stil te laten staan in gedachten aan de Tijd. En dan bedoel ik de verleden, geleefde tijd, maar ook de tijd die nog voor ons ligt.
Aan de bodemvondsten in deze wijk en in Vlaardingen zelf is te herleiden dat de geschiedenis ver terug gaat. Er wordt door archeologen zelfs gesproken over de Vlaardingen Tijd die van 3500 – 2500 v. Chr. was.
Om al deze feiten te verbinden en te verbeelden in een sculptuur heb ik gekozen om het beeldhouwwerk half en schuin uit de grond te laten steken waardoor het net lijkt alsof het net is gevonden. De sculptuur staat een klein beetje scheef en leunt tegen een kunstmatig aangelegde heuvel aan. De voorzijde van de heuvel is reeds gedeeltelijk uitgegraven en er is een klein stenen muurtje zichtbaar geworden die de oude funderingen van een verloren gegane bouwwerk moet symboliseren (een fragment van het kasteel Holy).
De heuvel doet niet alleen dienst als ondersteuning van de sculptuur, maar heeft ook betrekking op de manier van bouwen daterend uit 1100 – 1200 na Chr. Want de toren van het Kasteel Holy is gebouwd zonder dat er eerst een gat is gegraven voor een fundering. Destijds werd er namelijk rechtstreeks op het maaiveld gebouwd. Wanneer men dan op de juiste hoogte was met het bouwen van de toren, dan werden de grachten rondom het kasteel uitgegraven en dit zand werd tegen de toren aan gegooid zodat het net leek alsof het kasteel op een heuvel stond. De heuvel bij het beeldhouwwerk is weliswaar netjes ingezaaid met gras zodat e.e.a. mooi geïntegreerd word met de omgeving, maar doet ons toch even stil staan aan de manier van leven en bouwen vanuit die tijd.
