Vandaag begonnen met het vervaardigen van een monument die ik moet uithouwen in het marmer (Cararra). Mooi wit marmeren blok van ruim 2.500 kg. Het ontwerp voor dit monument is realistisch van aard deze keer. De opdrachtgever wil graag een Amerikaanse Akita uitgehouwen zien met daarop engelen vleugels in rust. Je ziet op de achtergrond in een enkele foto de prints hangen van deze hond. Een prachtige hond overigens, en een ieder die de film “Hatchi” kent kan beamen dat dit een zeer bijzondere hond is.
Zoals ik al zei; vandaag begonnen. Wanneer ik dan zo’n groot blok zie, moet ik wel even mijn “gedachte op nul zetten” en maar gewoon beginnen met het hakken. Eerst maar eens wat lijnen gezet waarvan ik al weet dat deze delen weg moeten. natuurlijk zet ik niet helemaal mijn gedachten op nul, maar bij wijze van. Ik probeer namelijk altijd contact te zoeken met het materiaal en mij te concentreren op het onderwerp en zijn verhaal daarachter. In dit geval is dat privé en zal ik hier niet verder op in gaan. Toch grijpt dit verhaal mij erg aan en voel ik het als een eer dit te gaan mogen maken. Heb er ook erg veel zin in, ook al kijk ik er een beetje tegenop. het blijft natuurlijk toch een hele klus.
Als eerste heb ik een aantal sleuven geslepen om het weghouwen te vergemakkelijken. Dit marmer voelt nu wel erg prettig aan moet ik zeggen. Waarschijnlijk omdat mijn vorige sculptuur uit Diabas is gehouwen en dat ietwat weerbarstiger en taaier is naar mijn menig. Dit marmer is dan ook voor mij een prettige steen om in te werken, prachtig materiaal dat zich prima laat bewerken tot in de fijnere details. Denk maar aan de fijne afwerkingen van de beelden van Michelangelo. Zo fantastisch hoe hij dit voor elkaar heeft gekregen in ditzelfde materiaal. Overigens komt dit blok marmer ook uit Italië vandaan.
Momenteel, op het moment dat ik dit schrijf, heb ik de beitels even ter zijde gelegd om even te eten en proberen te verwoorden wat mijn bevindingen tot nu toe zijn. Heb namelijk al wel een groot deel weg gehakt, maar voel nog steeds niet die drive waar ik naar op zoek ben, teveel dingen waar ik aan denk en dus niet geconcentreerd op het verhaal achter het ontwerp. Ik denk dat het dan ook maar beter is om vanmiddag een ander project te gaan oppakken en me daar even op te richten. Dat project is toch bijna gereed en behoeft alleen nog maar te worden afgewerkt, gepolijst te worden. Daar heb ik dus die concentratie niet bij nodig. Morgen maar weer eens een poging wagen.
Ik houd jullie op de hoogte van de vorderingen, wil je de vorderingen van andere projecten trouwens ook volgen, dan kan dit via mijn Facebook – Fanpage of mijn Twitter account.
